Yüreğim Şiiri - Mehmet Cıngır

Acılara yıllarca dayanan bir kahramandı bu yüreğim,
Artık acılar tamamen bitti sandı bu yüreğim.
Tam huzura ermişti ki;
Acılarla yeniden uyandı bu yüreğim.

Acılarla,acıların sokağında yeniden buluştuk,
Eski bir kabustan artanları yeniden paylaştık.
Kesişti acılarla yolumuz,yeniden karşılaştık,
Acıların ateşinde yeniden yandı bu yüreğim.

Hatırladı beni unutmaya yüz tuttuğum acılarım,
Adresimi sordu dün eli dosyalı abilerim,bacılarım,
"Hele dindi artık"diyordum yürek acılarım,
Yalancı mutluluklara kandı bu yüreğim.

Dost görünüp yüzüme güler de,
Kuyumu kazar arkamdan her yerde.
En sıkıntılı olduğum günlerde,
Sırtını dönen dosttan usandı bu yüreğim.

Yandı bu yüreğim yandı bu yüreğim!
Bütün acıların durağı oldu bu yüreğim,
Senin dost olmadığını ben nerden bileyim?
Seni insan sandı bu yüreğim.

Rüzgâr eken görecektir bir gün fırtına biçtiğini,
Çekecektir herkes,mutlaka bir gün ettiğini,
Bir ben bilirim bir de yüreğim bilir senden çektiğini,
Çünkü insandı bu yüreğim...

Tabipler bulamadı yanan yüreğime derman,
Öyle bir dosta gidiyorum ki,an be an,
Bütün dertlere çare bulur o sultan.
O sultana tereddütsüz inandı bu yüreğim.