Yüreğimde Yara Var, Eylülde Gel

YÜREĞİMDE YARA VAR, EYLÜLDE GEL
(Ferdi Tayfur – Yüreğimde Yara Var 1972 Dinlerken...)
..
İlk kez dinlediğim günleri hatırlıyorum... Rahmetli eniştem lokantasına beni bırakıp bisikletle her öğle sonu güya bir yaşını doldurmadan ölen yiğenimi sevmeye gidiyordu... Meğerse hovardamız, Kız Meslek Lisesi önünde bıldırcınlarını kovalıyormuş... Sabah kapı “Yüreğimde Yara Var’la açılır, Akşam da “Yüreğimde Yara Var’la kapanırdı iflas edip “Sahil Lokantası”nı haraç mezat devredene kadar... Hayat çelişkilerle dolu... Şimdi ben “Cam Kafesim” dediğim balkonumda... İmkansız bir belki me ağıtlar karalıyorum...
...
Ne zaman sen özlesem, ölmek gelir aklıma
Ne zaman sen gözlesem, dilin girer saklıma
Ne zaman sen dinlesem, zincirsin yasaklıma
............ Tanrıdan kesmem ümit, beklerim, Eylülde gel
............ Her zilletin kabulüm, istersen Eyyülle gel!
...
Hüznün sultanı derler, yaprakların soluşu
Hazanın çelişkisi, okulların doluşu
Siyah beyaz resimler, aynanın okunuşu
............ Yalnızlık bitsin yeter, beklerim Eylülde gel
............ Kabullerin kabulüm, istersen Eylülle gel.
...
Başka çare varmıdır, lamekan coşkunluğum,
Kalem damlar kâğıta, kopuz’a vurgunluğum
Sensizliğin üstüne, Haziran yorgunluğum
............ Senden beri nakarat, beklerim Eylülde gel
............ Zehir sunsan kabulüm, istersen Eylülle gel.
...
Yüreğimde Yara Var, Eylül gel, akıyorum
Cam Kafesim içinden, ağıtlar yakıyorum
Eyyy.. yalnızlık bitiren, bulutlu bakıyorum
............ Yoksa vuslat diyemem, beklerim Eylülde gel
............ Sevdim, her şey kabulüm, dilersen Eylülle gel!
...
Lamekan: Yersiz, yurtsuz, mekansız, Aşiyan’sız, yuvasız, evsiz...
...
Aşiyansız, 24.06.20 – 12.47 Y.Y.
...
Haluk Levent Aşık Mapushane derken kaçıncı demlik, kaçıncı biten sigaram, savrulan boş paket... Ve bulutlara karışıyor Ferdi Tayfur’un Emmoğlu’su...
.........