Elleri, yüzü kir pas içinde
Ama yüreği beyaza bulanmış bir adam
Sevgisini kuşanıp
Dünyanın en güzel dizeleriyle dayanırsa kapına
Gülümsemeni eksik etme gözlerinden.
O adam aşkını kavgasıyla harmanlayıp
Dağlara meydan okumaktadır her gece
Ve yorgun dizlerine inat
Ayakta durmaya çalışıyorsa karşında bir adım daha
Bir nefes daha solumaya çalışıyorsa her şeye rağmen
Bu senin,adamın yüreğine düşürdüğün beyazlıktandır.
Kurtul artık yüreğinin pas tutan yanından
Sevmeyi öğren en az sevildiğin kadar
Hatta daha da fazlası.
Elleri, yüzü kir pas içinde
Ama yüreğinde sevdasıyla bir adam
Tepeden tırnağa aşka kesip
En güzel dizeleriyle dayanırsa kapına
Yüreğinden akan beyazlığı uzat
Bil ki sendendir bütün şairliği bu adamın...
2003
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 13.12.2005 00:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Melih Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/13/yuregi-beyaza-bulanmis-adam.jpg)
Suna Doğanay
TÜM YORUMLAR (2)