Ellerin nasırlı, yüreğin ak.
Tarlada, dövende.
Çocukların var yolların ötesinde.
Ellerine ayaklarına kınalar yaktığın.
Yüzünde bin çehre,
Gülmemezlikten değil.
Gün görmemezlikten kadere karşı.
Sakız kağıtlarına oyun yaptığın.
Leblebi tozlarını saçtığın.
Radyoda oyun havası
Ve bazlama kokusu.
Toprak dam, toprak yer.
Sıvadığın sıvazladığın.
Şimdi ne sarı toprak.
Nede uğruna öldüğün İbrehem kaldı.
Ellerin nasırlı, yüreğin ak
Ne yatıyorsun kalk ta bir bak.
Şimdi her şey anı kaldı.
Düşleyince üzüldüğümüz.
Gülmek isteyip te gülemediğimiz.
Ellerin nasırlıydı, yüreğinse Ak...
2002 Ağustos
Fikret ÇarkçıKayıt Tarihi : 22.4.2014 01:51:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fikret Çarkçı](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/22/yuregi-ak.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!