bu kaçıncı bahar ey ömrüm
sen nelere katlanmadınki
hangi acı sızmadı yüreginin derinligine
hangi söz yakmadıki seni
açılan hiç bir çiçek titretmedi yüreginin telini
baharlara uyanmadımı hiç gönlüm
sonbahar rüzgarında savruldun
bir gazel misali oradan oraya
takıldın hüznün dikenli tellerine
çırpındıkça kanadı yüregin
tuz bastım sustum sende sus gönlüm
gün gelir kara bulutlar dagılır belkide
yerine güneş dogar kimbilir
canımı yakan bu acı poyraz
meltem olur siler göz yaşlarımı
bitirir içimdeki kasveti gamı
sakin bir limanda dinlenir gönlüm
Kayıt Tarihi : 4.4.2014 11:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
kendi yaşantımdan bir kesit çare arandıgı huzura ermek istenen günlerden
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!