Kimsenin gücü yetmeyecek,
Kimse bölemeyecek vatanımızı.
Gerekirse hepimiz veririz,
Vatan uğruna canlarımızı.
Rahat yaşadık bugüne kadar,
Mehmet'ler toprağa düşerken.
Rahatça nefes aldık,
Kınalı kuzular şehit olurken.
Dha ömrünün baharında,
Doyamadan dünyaya, gençliğine.
Hayaller yarım kalıyor,
Kavuşuyorlar hemen Rab'lerine (C.C.) .
Geliyor o mübarek naaşı,
Bayrağa sarılı tabutuyla.
Anne-baba'sının gözleri yaşlı,
Milletimizi boğuyorlar yas'a.
Yüreğimiz kan ağlıyor,
Gözlerimiz yaşlarla dolu.
Vatan en kutsal varlığımız,
Kanla yoğrulmuş Anadolu.
Şehit atalarımızın mirası,
Geleceğe devredeceğimiz emanet.
Yüce Peygamber (S.A.V.) kucak açmış,
Sizleri merakla bekliyor cennet.
Ruhunuz huzur bulsun,
Nöbeti devraldı Mehmet'ler.
Düşmanların hain planı bu,
Birbirini vuruyor kardeşler.
Düşmanların planı bozulacak,
Hak ettkleri cezayı bulacaklar.
Bu cennet gibi güzel vatanımıza,
Sonsuza dek karışamayacaklar.
Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak,
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak,
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Gerekirse hepimiz öleceğiz,
Kimseye vatanı böldürmeyeceğiz.
İstiklal ateşini söndürmeyeceğiz,
Yurdumda en son ocak sönmeden.
19.06.2010
Şebinkarahisar-GİRESUN
Kayıt Tarihi : 19.6.2010 23:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Uzunkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/06/19/yurdumda-en-son-ocak-sonmeden.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!