Aşk, muhabbet ve sevgide
Her an akla gelir Yunus Emre.
Âşıklar ölmezmiş, bak girmedi Yunus kabre
Yaşıyor sanki yurdun her yerinde.
Bizim Yunus oldu Tapduğun evinde
Sözleri inci olmuş işlenir gönüllerde
Âşık Yunus, Derviş Yunus oldu söylenir dillerde.
Yunus Yunus diye öter hep bülbüllerde.
Görülür şiirleriyle, saklamaz yüzünü
Günler, aylar, asırlar eskitemez sözünü.
Kimse söndüremez aşk ateşiyle yanan közünü.
Çünkü yansıtır Yunus Muhammedi’n özünü.
Dağlar taşlar duymuş sesini,
Sevgi yoluna vermiş o nefesini.
Yaratanın adına, aşkıyla gezer illerini,
Yunus Yunus diye açar bahçelerde güllerini.
Yunusun aşkıyla büyüsün çocuklar
Yunusun aşkıyla yansın, tütsün ocaklar.
Yunusun aşkıyla başak versin çorak topraklar,
Yunus Yunus diye yağsın gökten damlalar.
Kötülük nedir bilmez, hep olur iyilikle.
Yol gösterir bizlere güzel sözleriyle.
Dost olmuş Yunus Hakkın erleriyle,
Taş atana gül verir Yunus kibar elleriyle.
Kayıt Tarihi : 18.3.2007 15:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!