Gül Ey Gülüm Şiiri - Yüksel Ağalar

Gül ey gül

Adına nice süslü yazılar yazılır
En sert kayalara senin ismin kazınır
Varmı sanki seni bilen bir gönül
Ne güzelsin, bir tanesin sen ey gül.

Yalan söyler seni gördüm diyen
Kendini kandırır seni bildim diyen
Senden habersizdir sana erdim diyen
Sen görülmez, sen bilinmezsin ey gül.

Belki sevgisindendir sana olan aşkı
Beklide özlem duymuştur sana karşı
Bilirsin cahilliğinden kaçıştır sana aşkı
Sen sevilir, sen özlenirsin ey gül.

Nerde yüzünü görecek basiretli göz
Nerde nurlu ellerini öpebilecek yüz
Adını anmaya kaldımı ki temiz bir dil
Kirlendi eller, köreldi gözler ey gül.

Koksunu senden almış kuruyan güller
Işığını senden alır nur saçan yüzler
Senin aşkınla öter seherde bülbüller
Sen solmaz, sen bulunmazsın ey gül.

Bitmez tükenmez bir aşk var sende
Emanettir can bize bu bedende
Neyimiz varsa senin, canımız sende
Lütfet nurunu, unutturma kokunu ey gül.

Vurma yüzümüze yalan, yanlış aşkımızı
Yoluna, yanına döndür bu şaşı bakışımızı
Koyma bizi dikenli karanlık yollarda
Hasretiz kokuna, al bizi de yanına ey gül.

Yüksel Ağlar