Yunusca Şiiri - Adem Yavuz

Allah’ın varlığı olan suyu açtım.
İsraf etmeden toprağa saçtım.
Ne olup bittiğini bilmeden
Su olup, mezarına aktım.

Sen bize hep öğrettin
Herkese Yunus’ ca bahsettin.
Kendini herkesten aşağı gördün
Allah katında yerini hak ettin.

Her yerde hep seni gördüm.
Akan suda, dalgalanan bayrakta.
Duygu yaşadığım her şiirinde
Beni hep sende gördüm.

Her yerde sen vardın, tek sen
Yürürken, konuşurken, yatarken
Sabrınla, şükrünle, eğiliminle
Her şeyinle örneksin, sevgilisin.

Allah dünyayı yaratmış
ADEM’le hayat başlamış
Muhammed’le örnek olunmuş
Senle de söz olunmuş Yunus’ um.

Kalbimde zikrederken Allah,
Allah’ı anarken Muhammed,
Muhammed yolunda Yunus
Yunus’ta da ADEM varmış,
ADEM bilmezmiş...

Ocak / 2003