Yunusça Şiiri - Mustafa Kuz

Şu dünyaya gelen kişi,
Her hüneri bilen kişi,
Ölümdür yaşamın eşi;
Niye bunu bilmez isen?..

Gözlerinde körlük mü var?
Yüreğinde darlık mı var?
Sevgiden yüce varlık mı var;
Niye aklın yormaz isen?!

Çaldın çırptın onca malı,
Düşünmedin kalanları,
Ölüp giden insanları
Niye bir gün sormaz isen...

Dünya bu,geçilecek,
Acı tatlı içilecek,
Haklı haksız seçilecek,
Niye Hakk'ı görmez isen...

Bir damlaydın,can oldun,
Et, kemik ve kan oldun,
Unuttun mu Tanrı'nın emrini
Niye kulak asmaz isen...

Öyle böyle,geçer zaman,
Felek vermez bir an aman,
Sonra olursun pişman,
Niye karar vermez isen...

Mustafa der:"Gerçek,acı,
Sevgi,başımın tacı,
Kabe'ye gitmekle olunmaz "hacı"!
Tanrı yüreğinde,görmez misen?!..