Yunusca Şiiri - Savaş Yanık

Aşk ile yazdın şiirlerini
dediler divane delimi evliyamı veli mi
Gözlerin sonsuzluk gönlün nur bahçesi
gönlün kalem aşkın mürekkep be yunus

söylediklerinin yoktur
ne lisanı nede lehçesi
Kasımlar anlamadı sözünden
güldü geçti be yunus

ilahinle cuşa geldi sözlerin
sulara karıştı aşkın be yunus
deniz oldu derya oldu sırların
Gönülden gönüle aktın be yunus

Gönlü yanık derki aşkın ver bana
Damlayım ben karışayım ummana
Ömür denen şu bir anlık zamana
Pervane olayım yanıp döneyim be yunus