Son menzile kalktı kervan,
Selâm olsun kalanlara.
Hoşça anıp bizi burdan,
Selâm olsun salanlara.
Ömür dediğin üç günmüş,
Bilmezdim ki bugün dünmüş,
Yarın meçhul ata binmiş;
Selâm olsun bulanlara.
Bırakmadı dünya hırsı,
Kimler bilir düzü tersi,
Her hücrede olan dersi;
Selâm olsun alanlara.
Yaşadık baharı yazı,
Gönül kırdık bazı bazı,
Hatır için kırık sazı;
Selâm olsun çalanlara.
Bıraksaydık sizi bizi,
Seyreylesek kendimizi,
Karşında sevgi denizi;
Selâm olsun dalanlara.
Hesap eden kisb-i kârı,
Bir bilen var yoğu varı,
Akarken Kevser Pınarı;
Selam olsun dolanlara.
Budur sözlerin doğrusu,
Sen Tanrı’nın onurlusu,
Bir çatlamış dudağa su;
Selâm olsun olanlara.
Kayıt Tarihi : 10.9.2009 23:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ahmet Özdemir](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/09/10/yunusca-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!