Sevgili Yunusbalığım,
Bugün yurdun, dünyanın halinden
söz etmeyeceğim hiç sana.
İkisinin de teknesi battı batacak...
Yine de umudu kesmiyoruz ama.
Kim bilir belki çok yakında
diner fırtına, doğar yeniden güneş...
Bugün kendimi anlatacağım sana.
Bil istiyorum halim nedir, nasıldır
sen o uzak sahile gittin gideli;
Yakalayamadım anlattığın o mutluluğu.
Ne zaman değecek olsa elim uçtu gitti.
Bakakaldım ardından kanat açarken
konmak için bir başkasının yüreğine...
Acımak istemiyorsam da kendime
söz geçiremiyorum yüreğime,
nedensiz yaşlar dökülüyor gözlerimden...
Güneşi uğurlarken her gün dilekler tutup
selam gönderiyorum son kızıltıları ile sana.
Sonra susturmak için sızlanan yüreğimi
masallar anlatıp, ninniler söylüyorum
bir varmış bir yokmuş ile başlayıp
onlar ermiş muradına ile biten....
Kayıt Tarihi : 4.11.2015 01:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Audrey Aykut](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/11/04/yunusbaligina-mektuplar-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!