Peynir ekmek
En lezzetli yemek gibisin
Sensiz olmuyor
Senle ise
Adım adım
Ölüme götürüyorsun...
Uyuyorum yine
Kimselerin bilmediği bekârhanemde
Bir üniversite varmış burada kim bilir
Bir yurt varmış civarlarında kim bilir
Bir Şair varmış o yurdun odasında
Kim? Nereden bilir?
Şairane bir gecedeyim
Esen rüzgâr üşütür beni
Kalbimi değil sadece tenimi
Kızıla çalan bir rengi var
Semanın
Zayıflıyorum yine gün be gün
Sensiz ve kimsesiz hayatta
‘O’ merhametlilerin en merhametlisi
‘Sen’se dünyadaki en sevgili…
O’na kavuşmak için sana koşuyorum
Malımız mülkümüz
Bırakmaz bizi tarihe
Ne aşkımız
Ne sevdalarımız...
Bizi bırakırsa tarihe
Kararlılıklarımız bırakır
Sen aç kaldı sanırsın
Oysa biz
Suya tuz katar çorba niyetine
Ekmeğe yağ sürer ziyafet niyetine
Arabası yok fakir dersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!