Yunus'un Evleri Şiiri - Özcan Kurt

Ben ateşler içre yanan bir közüm,
Hem arza hem arşa çevrili yüzüm,
Nemrut, İbrahim'e uzanır izim,
Ateş benimdir, ben ateşlerdenim.

Ben sular içinde donan bir buzum,
Buhar oldum göğe yükseldi suyum,
Damla damla aktım sevgidir özüm,
Deniz benimdir, ben denizlerdenim.

Adımız aslımız öte Ademden,
Dona büründük çıkıverdik yerden,
Gördüğün ancak bir parçadır benden,
Evren benimdir, ben evrenlerdenim.

Özvecan çömleğe dolan bir hiçim,
Küpe döner bazen değişir biçim,
Dünyaya sığmaz ki, yapılmaz ölçüm
Ben Yunus'un inşası evlerdenim.