Yıllardır özümde Yunus yaşıyor,
Benim içimdeki bende O vardır,
Hücreme binlerce Yunus düşüyor,
Ruhumda O vardır, tende O vardır.
Aklımdan geçendir, ruha dolandır,
Hayalimde, düşte benle olandır.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Yunus.....
Yaradanın sevgili kulu....
...
Bir şiirimde..:"Taptuk Emre yoluna Yunus olan eşiğim" dizesi vardır...
Kısaca... "Dergaha eğri odun sokmaması", Piri Taptuk Emre'nin güvenini ve hayranlığını kazanması, o dergahtan "Yunus Emre" olarak çıkması ders alınacak bir durumdur...
İşte Anadolu, onların sayesinde aydınlanmış, Türk'e yurt olmuştur..
Ne mutlu Yunus'u bilip,okuyan, onu örnek alanlara....
Tebrikler Nevzat Bey..
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta