Yıllardır özümde Yunus yaşıyor,
Benim içimdeki bende O vardır,
Hücreme binlerce Yunus düşüyor,
Ruhumda O vardır, tende O vardır.
Aklımdan geçendir, ruha dolandır,
Hayalimde, düşte benle olandır.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Yunus.....
Yaradanın sevgili kulu....
...
Bir şiirimde..:"Taptuk Emre yoluna Yunus olan eşiğim" dizesi vardır...
Kısaca... "Dergaha eğri odun sokmaması", Piri Taptuk Emre'nin güvenini ve hayranlığını kazanması, o dergahtan "Yunus Emre" olarak çıkması ders alınacak bir durumdur...
İşte Anadolu, onların sayesinde aydınlanmış, Türk'e yurt olmuştur..
Ne mutlu Yunus'u bilip,okuyan, onu örnek alanlara....
Tebrikler Nevzat Bey..
Sayın Mustafa Bay, katkınız ve değerlendirmeniz için teşekkür eder, esenlik dilerim.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta