Öyle sevmeler vardır ki,
Kalbinden söküp atamazsın.
Her nerede olursan ol,
Onunla uyur, onunla yaşarsın.
Ayrılsanda unutamazsın,
Unutmaya çalışamazsın.
Yokluğun içimde derya
Unutacaktım hani güya
Ben unutuldum sonunda
Yoruldum ben yokluğunda
Boğuldum ben yokluğunda
Yalnızlığa aşık olursam,
Oda beni terk eder mi..
..
YALNIZLAR RIHTIMI
..
Yüreğimde bir saplantı haline geldi
Kapıldım ayrılık rüzğarlarına
Hiçbir zincir tutamaz gönlümü esir
Bir kağıt bir kalem ister taş olsun
Deli bir fırtınaya döner bu şiir
Turnalarda göçer gönül şehrinden
Şu garip gönlüm her ızdıraba razı
Bir tek yokluğuna yok tahammülüm
Gökkubbeye özlenen vaazı
Avuçlarım uçurur gülüm..
..
Bir dua vaktinde seni gönderdi Allah
EFENDİM (s.a.v.)
..
Yokluğundan çok yoruldum Efendim
Derman gitti dizlerimden
Sana çok muhtacım Efendim
Kaldır beni düştüğüm yerden
Baharda, ak olur bulutlar
Mevsim yaa, yine yeşerir umutlar
Bülbül, yine sarhoş olur, yine bir hoş
Beyazlar altında, nede mesutlar
Kat kat semalar, maviler, yeşiller
Bir bana mı çizildi, koca hudutlar
Derdim çok çayına atsam
Sazım yok tellere yazsam
Oy Erzincan oy Erzincan
Desemde sineme vursam
Ne olur benide alsan
Can Erzincan canım Erzincan.
Erzincanın bir güzeli
Yaktı beni aman aman
Adına kurban olduğum
Güldü geçti aman aman
..
Ne kara bahtım var benim
Gün değil, bir ömür nasıl geçer böyle
İçim cız eder yarim, yanar tutuşur benliğim
Hiç gitmesen, hep kalsan böyle
Hep gülümse ruhuma, ey kül yüzlü sevdiğim
..
Hakikâte ermiş, muhabbeti dermiş yüreğin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!