Bilmiyorum yokluğunun kaçıncı günümdeyim
Seninleyken su gibi akan bu zamanın
Sensizken bir yerlere takılıp kalması ne kadar ilginç değil mi
Dudaklarımizin kavusma zamanı gelmedi mi sence
Vucutlarimizin birbirini yakma zamanı
Yarım kalan bu siirlerimizi tamamlama zamani gelmedi mi
...Yanlızliklar ülkesindeyim
Ey yanlızlikların sahibi
Azad et bu şehirden beni
Gideyim bu yalancı şehirleri terk edeyim
Gideyim ki sana bir adım daha geleyim
Fısıldasinlar hadi kulaklarıma bu şehrin yalancıları
Ağlamaktı gülmenin yarısı
Yokluğundu bu başımın belası
Okunmadan düşlerimin selası
Gel de bitir bu yalnızlık oyunlarını
Sevgi mi emek mi hangisi daha kutsal
Yanlızlık mı
Sensizlik mi
Nedir bu anlıma yazılan
Çabaladıkça içine düştüğüm
Varlığında yokluğu aklımdan çıkmayan
Her defasında gözlerimi yaşartan
Yalanlar çemberinde günü birlik mutluluk oyunu
Ertesi hüzün ve hüzünle gelen yanlızlik duygusu
Bugün de kendini bulamadın bugünde yolun uzun
Her seferinde tutmuyor belli bu gecede yoksun
Sözcükler dokulurken kalemden amansızca
Yarını olmayan bir aşkı
Yüreğimde taşıyorum
Göllerden derelerden
Denizlere taşıyorum
İmkanlar var olsada
Bakmakla yetindim sadece
Daha fazlası olmadı
Olamadı olmayacaktı
Başlamadan bitmek de
Hiç olmadan gitmek de
Geçer geçer
Bu günlerde geçer
Gündüz karanlığı yener
Umutsuzluklarda biter
Tüm sızılar diner
Gönül yeniden sever
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!