Yunus Emre Çetinkaya - Günlerden Sensizlik

-- Günlerden Sensizlik --

Günlerden bir sensizlik , saatlerden yalnızlık.
Ah be hayat , bu nasıl acımasızlık ?
Kalakaldık bir başına , tek tabanca,
mutluluk bize , ölümle mi gelir anca?

Madem ki ayrılık var , kavuşmak nasıl olmaz?
şu gönlüm aşkının şerbetiyle neden yeniden dolmaz?
Solmaz dediğim baharım , Şimdi ise hiç açmaz.
Arlanmaz yara ! Deşmekten hiç mi hiç yılmaz.

Güneş gibiydi yüzün , ısınırdım bakarak sana.
asla ve asla doyamadım sana kana kana.
o çok sevdiğin kızı sana getiremedim , affet Ana!
Nefesmiş , yaşamakmış . Kalmadı bir mana!

Ayrılık sevdaya dahil derler, olmaz olsun!
Hani ağrıyı atan kesici var ya , benim için sen o'sun .
Bağırdığım bu duvarlar neden bana sağır ?
Daha bir ay dolmadı , bana sanki koca bir asır!

Islak bir akşam dağıttım yine umutları.
nereye baksam sen , sağa,sola,aşağı,yukarı.
hiç mi yok , hiç mi yok bunun kaçarı?
belki sen de özlemişsindir birlikte geçen akşamları.

Kelamsız , vedasız kalkıp gidilmesiydi o masadan..
ben senden bıkmam , kuru topraksa sudan.
bilmem kaç kilometre dünya nasıl oldu zindan?
Tutunamasak da iyiyiz işte , yalandan .

Düşlerimin arasına feryatlar birikti.
böyle bir aşk , dünyada bir ilkti .
gelişin solmuş toprağa fidanlar Ekti.
gidişinle ise huzur bizlerden sekti geçti..

Beynimin derinliklerine gömdüm seni , çıkartmam.
Susarım sana , susarım da içemem. Ona da tamam.
Bir kurşun feryadı gibi , vurup attın tam kalbimden,
ama kurşunun geri çıktığı gibi , çıkmadın hiç Aklımdan.

Çıkma.

-Yunus Emre Çetinkaya