***** YUNUS EMRE *****
Asırlar geçse de sevgisi bitmez,
Gönülden inmiyor geziyor Yunus,
Onu anlatmaya sayfalar yetmez,
İlahi aşkını seziyor Yunus.
Resulün izinden mesafe almış,
Çiçekle konuşmuş deryaya dalmış,
İbretlik duyguyu topluma salmış,
Nefsini, şeytanı eziyor Yunus.
Daima yanıktır, buruktur sesi,
Kutsal topraklara gelir göresi,
Allah'a kul olmak azmi, hevesi,
Yanağa gözyaşı diziyor Yunus.
Keşke yaşasaydı güzel insanlar,
Dilinden akıyor Türkçe lisanlar,
Şiirini okur Mehmet, Hasanlar,
Zamansız göçünce üzüyor Yunus.
Haramı, helali kafaya takmış,
Günlük anıları heceye akmış,
Dergaha dosdoğru odunu çekmiş,
Beyninden geçeni yazıyor Yunus.
Kuşlar, kelebekler, balıklar özler,
Kulaktan, kulağa taşınır sözler,
Emreyi hissedip gülüyor yüzler,
Denize, göklere sızıyor Yunus.
RUMUZ: GARİPÇE 113
Zeki Çelik 2Kayıt Tarihi : 27.7.2013 18:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zeki Çelik 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/07/27/yunus-emre-41.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!