Yunus Emre Şiiri - Kenan Çarboğa

Yaradan’a yâr olan
Bir özge görktü Yunus
Gönülleri aşk ile
Döndüren çarktı Yunus

Hacı Bektaş:”Gel.” dedi
“Nasibini al.” dedi
Yalnız buğday istedi
Kıtlıktan korktu Yunus

Pişman olunca içi
Kendine buldu suçu
Yürürken kısmet göçü
Sevdaya arktı Yunus

Nefsini yorduğunda
Divana durduğunda
Taptuk’a vardığında
Yüreği herkti Yunus

Ne güneşe ne aya
Sığmadı beş kıt’aya
Maveradan öteye,
Öteye sarktı Yunus

Birdi fikri, hâli de
Eli, beli, dili de
Gerek yoktu kilide
Demirden berkti Yunus

Âlemi kardeş gören
Sevgisiyle yön veren
Yesi’den bir alperen
Türkoğlu Türk’tü Yunus