Yunus Emre Şiiri - Yılmaz İpek

Yerler gökler mutluydu
Dağlar taşlar mutluydu
Kurtlar kuşlar mutluydu
ogeliyordu adı yunustu

Tam bilinmiyor doğduğu yılın adı
Doğmuş olmasıdır insanlığın muradı
Adındadır sevginin tuzu tadı
Sevgiyi dünyaya serpen yunus

En büyük sevgi onda kutlu insan
İnsanlığın önderi pir can
Dünyanın şansı insanlık için doğan
İnsanlık için iyi ki doğdun yunus

Allah gönderdi bize onu
İnsanlara sevgiyi öğretsin diye
İnsan ona borçlu mutluluğunu
Bize sevgiyi öğretti diye

Odun taşırdı şeyhine
Hepsi doğru özü gibi
Anne derdi şeyhinin eşine
Severdi onu gözü gibi

Elinde asası diyar diyar dolaştı
Sevgi dağıtmak için dağları aştı
Sevgi diye diye Allaha ulaştı
Sevgi taşırken ünü sınırları aştı

Yollara düşmek olmuş işi
Mevlana olmuş arkadaşı
Dağlarda kalmış otlar olmuş aşı
Sevgi olmuş yol arkadaşı

Boy boy dolaşmış Anadoluda
Sevgi taşımış insanlık yolunda
Korumuş melekler sağında solunda
Ömrünü vermiş Allah yolunda

Eskişehirde doğduğu söylenir
Yurdu yok her yerde eylenir
Sevgi taşır diyar diyar
Gönülleri kılar bahtiyar

Hepimiz birer yunus olsak
Yunus gibi sevgi dolsak
Susuz kalmış yaprak gibi solsak
Yunus'un sevgisiyle tekrar açarız.
(15.3.2010-Akşehir)