Haydi, çocuk olalım
İnelim dere kenarına
Evcikler yapalım
Çakıl taşlarıyla
Ve sonra
Kâğıttan bir kayığa
Varlığını bilmeli anlatamamalısın
Hayali hep yanı başında olmalı.
Uzandığında titremeli ellerin,
Hissetmeli, dokunamamalısın
Anıldığında adı dizlerin boşalmalı,
Gitmek istediğinde ayakların dolaşmalı.
Doğarken koşmaktır arzumuz çiçekli yollardan
Yaşamaksa yaydan boşanmış çılgın bir oktur
Gün olur ayrılıklarda tadarız ölümün acısını
Vazgeçilmesi imkânsız çıkarız yolculuğa
Belli değil kaç zaman var sonsuzluğumuza
Sen gittin
Ağladı bulutlar,
Karardı dünyam, söndü güneşim,
Ayaza inat, başım ateşler içinde
Bir parça mutluluk çok muydu bana
Sen
Bakışların kirletemediği,
Zirvesi bulutlarla kucaklaşan,
Kekik kokulu ılık rüzgarların,
Menekşe, nevruz, çiğdemlerin,
Muhabbet meclislerinden,
Çiçekli libaslar giyen ilkbahar
Bıraktı yerini güz soğuğuna
Ölüm haberi soldurdu renkleri
Kokusu kayboldu açan güllerin
Kuş cıvıltıları karıştı mateme
Çocukluğumda oynanan oyunlara,
Sokak başından bakardım anne.
Bilmezdim sokakta kim hangi rolde,
Anlamadım nasıl yapılır sobe.
Büyüdükçe yazılan oyunlarda,
l
Uzandığım kuş tüyü yataklar
Almıyor yorgunluğumu
Sabah olmasın istiyorum
Sükûnet doldurduğum odamda
Ayrılıklarla özlem,
Kara bulutlarla gelir
Sağanak olur yağar üzerime
İliklerime kadar ıslanırım geceleri
Çamaşırlarım sırılsıklam
Hasret uyandırır kan uykudan beni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!