Yunus'ça Şiiri - Mustafa Angın

Beni kıl köprüden Tanrım, geçireceksen, sözüm var:
İnsan olmak yetmiyor mu, imtihana ne lüzûm var?

Sen yarattın, halk eyledin; Kelâm’ı Kadîm söyledin:
“Suretimledir suretin,” her zerremde bir özün var.

Madem, seninle hemgâhım, yaratılmışlara Şah’ım,
Ferman ettim, açıklayım: Mazluma gönül gözüm var.

Kader sende ve şer sende; asla şüphem yoktur bunda.
Misafir ettiğin handa, konuklarına zulüm var.

Nice suallere çektin, İbrahim gibi, narlarda!
Madımak’ta niye yaktın? .. sönmeyecek bir közüm var!

Kıyametten evvel hani yok idi Cennet, cehennem?
Nerden çıktı bunca canî? Zebanîye ne lüzum var?

N’oldu Çorum’da, Maraş’ta? .. Gaziosmanpaşa, işte! ..
Kör taassup var gidişte! .. kışkırtanlara sözüm var! .

Kara saban, kör baltayla sultan olunmaz dünyaya;
Akıl rehper ise yola, ilim adına çözüm var...

İlim bizim, bilim bizim; Hak Muhammed, bizim,
Mustafa Kemal’im bizim, gayrîye itirazım var! ..

Kadir’im; usul duran eli, beli,
Allah’a yakaran dili, duyanlara selamım var.

A.Kadir ANGIN
(Merhum araştırmacı yazar ve şair)