Son birkez baktım dünyaya kocaman
Son bir kez daha gördüm yıkılan hüzünleri
Neydi hayat kimdi hani nerde vicdan
Sevgisiz büyümüş taşlaşmış kalpleri
Benmi kaldım enkaz altında yoksa insanlıkmı
O sevinen insanlar yoksa vahşi varlıklarmı
Gösterdiler masum suretin altındaki gerçek yüzleri
Çıkardılar içlerindeki kin birikintisini
Ey hayat senmiydin beni küçümseyen
Yoksa benmiyim sana gülüp geçen
İnsanlıktan nasibini almamış
Bedenlerinde binbir suretle gezen varlıklara bırakıyorum seni
Onlar teneffüs etsinler oksijeni içlerine
Onlar bassınlar benim yattığım kara toprağa
İçsinler sularından kana kana
Ben küçüktüm çok küçük
Ama anladım hayatın gerçeklerini
Doğal afetin bile sadece fakiri ezdiğini
Sonsuzluğa giderken farkettim insanlık neslinin tükendiğini...
Kayıt Tarihi : 3.5.2012 09:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
van depremindeki internet cafede ölen kardeşim yunus beni aşırı derecede etkiledi paylaştığım duygular onun için
Teşekkür ederim
Aslında hiç birimiz enkaz altında kalmadık. Kendi kendimizin enkazı altındayız.Bizler insanlıktan nasibini alan insanlarız,zira tembellik fakirliğe sürüklüyor. Hazırcılığa alıştırmamak gerek.Hazırcılık ta insanları enkaz altında bırakır.kurtulan kurtulur.Büyük balık küçük balığı yutar.şiirin konusu bu olsa gerek.Yunusça yazılınca :yine çalışmak gerekir.İnsanlık devam ediyor ve çalışıyorlar.Tam puan ve kutluyorum. Başarılarınızın devamını bekliyorum.Saygılarımla. 11.05.2012 GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ
Düşünerek okudum; ben de yıllardan beri arıyorum; sürur duyduğum sesti! 10 puan +ant. Sadece sevgi kalsın...
Yunus'a Benzer
Hasretin alevi yaktı içimi
Yeter ki vermeden son nefesimi
Sağ salim geçersem şu okyanusu
Azmettim görmeye dostum Yunus'u
Nadim olanları görürsün yolda
Issız yabanlarda kalırlar darda
Aşina olanlar bulunur belki
Miskinler oturup neyi bekler ki
Çıkagelir biri çok ötelerden
Belli her hâlinden bitkinliğinden
Tecessüsler büker onu belinden
Yunus'a benzettim tuttum elinden
Yunus'un kokusu sardı kavurdu
Besbelli burası fulyanın yurdu
Onu düşün en son neyi buyurdu
O Yunus'tur diye tuttum elinden
Beni bezdiren o müzmin ateştir
Giyindiğim libas sırma keleştir
İçmeye gelene suyum beleştir
Yunus'ça bir çağrı çağın dilinden
(21.09.2004-Adana)
Arif Tatar
Teşekkürler sizin de şiirinin çok güzel olmuş.
TÜM YORUMLAR (5)