Yumak Yapacağım Ay ışığını

Birgün uçacağım renklerin ötesine
Bırakacağım dünyanın akını, karasını
O gün dokunacağım gökyüzünün en mavisine
Umut dokuyacağım yumak yapıp ay ışığını

Şimdi gözlerim küflü pencerelerin gerisinde
Çiçeklerim gri, kanatsız kelebeklerim
Hep mazinin zindanlarında küflendi çığlıklarım
Kirpiklerim her sabah bir karanlığa açıldı
Her karanlık kapının ardında bir melal
Her yeni rüyanın arkası bayat bir hayal
Şairler ilhamını unutur paslı gözlerimde
Çatlak dudaklarımda susar şarkılar
Ellerime uzanan eller hep ölüm sunar
Gözlerime takılan gözler acıya kanar
Uyandığım her sabah esarete çeker beni
En acı sevdalara mahkum eder yüreğimi.

Bir gün aralayıp saadetin billur kapılarını
Başını alıp gidecek yüreğimden melal
Gözlerimin kubbesinden alacak şairler ilhamını
Gümüş bir gül olacak ellerimde hayal
Ogün dokunacağım gökyüzünün en mavisine
Umut dokuyacağım yumak yapıp ay ışığını