Yükün Ağır Gönül Senin

yüklenmişsin hasretini
yükün ağır gönül senin
hem gündüzün hem geceni
sarmış elem dolu gamın

yanar dağlar lavı gibi
yanıyor o tatlı canın
ama umrundamı söyle
uğruna yandığın yarin

sen o yare meyil verdin
her gün bin perişan oldun
uğruna yandın tutuştun
umurundamı söyle onun

şu gönüle söz geçmiyor
sevdiğinden vazgeçmiyor
seviyor acı çekiyor
ama şikayet etmiyor

gönül uslan yeter artık
yanma bırak şu feryadı
sonbahar hazanı gibi
umutların hep sarardı

kölecioğlu der ki yeter
yanma bırak şu feryadı
ağlaya ağlaya yaşın
bitti tükendi kalmadı

Ahmet kölecioğlu 1994