kaç kalem tükettim deniz giziyle gusl etmiş acılara,
serpildim yusuf'un buğday ambarından kile kile toprağına.
mevsimler aşırdım güz mavisi köpük kabarcığında.
,,,,,,, ve
ruhum, göz şülemi çalıp göğe karışırken,
ben, ay halkasına asılı siyah beyaz.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta