Yükü sırtında Şiiri - Nevin Gündüz

Adam dinliyordu
Benim elbiselerim hep çiçekli olur
Dedi kadın
Hepsinin bir adı var
Özge, Aleyna, Derya, Pınar...
Özellikle seçerim
Çünkü
Elbisemde ki çiçekleri öldüremiyorlar
Bu coğrafya da
Bütün çiçekler doğuştan günahkar
Dedi kadın
Adam dinliyordu
Cennete gidebilmek adına
Elbette erkeğin onayı olursa
Önce yanmalılardı onların cehenneminde
Farketmezdi
Ya üç yaşında olsunlar
Ya da yetmiş
Öldürülmelilerdi
Önce tecavüz edilmiş
Sevince, sevmeyince
Susunca, direnince
Etek boyu kısa olsun
Farketmez isterse uzun
Saçının teli
Cahili, bilgesi
Önemli değildi sebeb ne olursa
Kadın olsun yeter ki
Öldürüyordu, öldürüyordu
Anaları...
Kendi doğurduğu erkekleri
Kadınlar ölmelilerdi
Adam dinliyordu
Kanun koyarlar
Dedi kadın
Kanun koyarlar
Mevzuatları kendilerince
Harami gözlü
Katran karası cennetleri
Kirli paslı kilitleri
Ya onların istediği
Ya da bedel ödeyeceklerdi ömürleriyle
Öldürülmelilerdi
Çiçekler ölmeye mahkum oldukça
Benim elbiselerim hepsi çiçekli
Dedi kadın
Hepsinin bir adı var
Fatma, Hatce, Kezban, Bahtiyar
Adam dinliyordu
Kadın daldı ince ince
Sonra kalktı yerinden
Su vermesi gerekti
Elbiselerinde ki çiçeklere
Adam dur dedi dur
Bende bir ağırlık var
Taşıması o kadar zor
Adı namusmuş öyle diyorlar
Yüklemem lazım senin sırtına
Ama iyi koruyacaksın haa
Kadın baktı korkuyla
Adam sırıttı sırtlanca
Benim ihtiyacım yok nasıl olsa
Ben bu coğrafyanın erkeği
Ne yapsam elimin kiri
Kadın açtı kocaman gözlerini
Anladı bir çiçekli elbise daha giyecekti
Adam yükledi yükünü kadının sırtına
Çiçekli elbise kirlendi
Hadi şimdi yoluna
Dedi adam
Yüreği kafeste kuş misali
Yükü sırtında
Kadın dinliyordu
Kadın titredi....