Son / bahar ikindilerinde terk ettik yalnızlığı
Ayni yürektik yaşamın tozlu yollarında
Ayni dala umutla tutunmuş kiraz çiçekleri
Sonu hep mutlu biten büyük bir hikayeyiz ikimiz…
İlk / bahara dönmüş ömrümüzün son deminde
Çocukluğuma dönebilseydim
Daha çok ağaçlara, duvarlara tırmanır
Derelerde de olsa, sudan korkmaz
Yüzmeyi daha o zaman öğrenir
Doya doya yüzer
Otuz beş yaşımı beklemezdim...
her sabah gün suya düştüğünde
suları bulanık akan bir Ren nehri kentinde
çocukluğumun güneşini ararım
Ege`nin üzüm / şarap kokulu bağlarında kalan...
Ren nehri Güneşi ısıtmasa da
Duygularım ve düşüncelerim içimdeki masum ve utangaç çocukla
tırmanırken yaşam merdiveninimde;
gökyüzünün kızıla boyandığı bir gün bitiminde
Akdeniz´in masmavi sularının köpük köpük dalgalarının
vurduğu sahile gittim çılgınca koşarcasına…
Yarın gülüşlü gün bitimi
gülkurusu güneşle yıkandı
Akşamın sessizliğine ertelenen
kırık bir çizgi şimdi hüzün…
Solgun ufuklar karanlıklara ilticacı
Çiçeğin-böceğin
dilini duygularını…
Her mevsim açan
sevda gibi hep çoğalan
Sardunyaların dünyasını
Bilinmeyeni
hep ben / biz olan
çoklu denklemlerin
girdaplarında;
dönüşsüz yolların
başlangıç noktasında
Sevgi Ada`m Kıbrıs`ım benim;
Ben duygu yüküyle dolu
Bir yelkenliyle geldim sana…
Bir gün batımında demir attım
Aşk yoğun duygularla başlar
Altın gibi parlak
Göz kamaştırıcı bir ışıkla girer
Sevgililerin arasına
Parıldatır gözlerini
Yüzlerindeki gülümsemeleri…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!