Yüksel Sarı Şiirleri - Şair Yüksel Sarı

Bir akşamüstüydü senin son gidişin,
Maziye karıştın… söyle nerde yüzün.
Yaktı bedenimi ayrılık ateşin,
Yüreğime çöktü bitmeyen bir hüzün.

Gidişinle sustu gönlümde şarkılar,

Gece saat üçte, yine düştün gönlüme,
Yüreğim üşüdü… oturup ağladım.
“Bitti” dedim kaç kez, kendi kendime,
Ama seni bir türlü unutamadım.

Hep yüzünü görürüm düşlerimde,

Hadi git gideceksen, beni hiç düşünme,
Ben zaten alıştım terk edilmeye.
Bu aşkın ateşi söner, sen hiç dert etme,
Zamanla bir avuç kül kalır geriye.

Artık ellerin, gözlerin bana yabancı,

Bu gece ince bir yağmur yağıyor gökten
Şehrin kaldırımları hüzün kokuyor gene
Özledim gözlerini — bak ağlıyorum içten
Haber almadım senden, geçti onca sene

Bu ıssız şehirde zaman geçmiyor artık

Uzun zaman oldu görüşmeyeli,
Nice mevsimler sessizce gelip geçti.
Şimdi bakıyorum sana sevgili —
Ne kadar değişmişsin görmeyeli.

Eskiden sen böyle değildin,

Bir zamanlar hep sen vardın gönlümde
Alev alev yanan ateştin içimde
Sahte çıktı aşkın, sildim kalbimden
Yalan sözlerine kanmam yeniden

Sözde aşkımızı satır satır yazdım

Dün gece dolaştım tenha sokaklarda
Benden başka kimse yoktu civarda
Şarkımız çaldı uzakta bir radyoda
Keşke sen de olsaydın yanımda

Yâr gittin gideli, ateş düştü gönlüme

Yârim beni benden alıp götürdün,
Şimdi sensiz bir boşlukta gibiyim.
Her gün hasretinle beni öldürdün,
Söz dinlemez gönül — ben ne edeyim?

Ben senden sonra unuttum kendimi,

Gözlerim doluyor her hatırada
Senden bir iz kaldı her bir adımda
Yüreğim eridi yâr yokluğunda
Seni unutmaya çalışacağım

Rüzgârlar okusun bu şiirimi

Boşuna dokunma seven gönlüme,
Eğer sonunda yakıp gideceksen.
Boşuna umut verme yüreğime,
Ardından sessizce terk edeceksen.

Gerçek aşk için ağlayanlardanım,