ne garip iştir sensin hep haklı
benmiyim yoksa senmi vefalı
umutsuz gönlüme gökler darıldı
ömrümü alıp gittin yar gittin
hakkın meskeni gönül
cana canandır gönül
aşka pervane düşen
yare sultandır gönül
gitme destursuz yare
sevgi adın senin dostluğun kadim
kalbimde ruhumda gönül meleğim
vuslat sensin inan sensizlik ölüm
sen aşığa maşuksun ey dildarı güzel
burçlara baktırdım çokmadın falda
efkarım süphan dağından yüce
yaylalar gezeyim şöyle gönlümce
bağrımdan çekilsin sızı gizlice
huzurlu bir günü göremez oldum
KUL YÜKSEL
suları lokmandır havası derman,
güllü yaylaların senin güllücem.
kuru ekmek yesem yerinmem billah,
yaban yemişlerin hoştur güllücem.
çevrelemiş dağlar dört bir yanın
daha çocuktum düştüm yollara
gidipte çobanlık yaptım ellere
çamurlar yoğurup dök kalıplara
kerpiçten duvar ördünmü gülüm
dinle bak anlatayım nice hallerim
sonsuz hayallerim var yaşama dayir
umutlarım sevinçlerim nereye gitti?
terki diyar oldum ben bu mahalde
kaybettim kendimi bulamıyorum
üst üste bu kadar fırtına fazla
olsada devranın kalesi hayber
yıkacak gör onu haydarı kerrar
mısıra kaç oldum sultanı enver
yusuf gibi dipsiz kuyuya düştüm
KUL YÜKSEL
inkar ettim kendimi O'na inandım
0 benim cananım, bende canıyım
ey sevgili n,olur terk etme beni
yarattığına değil,sana geleyim
esirge inayet et allahım,kulunum
ünsiyetin parıltısını buldum eşkalimde,
ya rab,beni hakikatinle bahtiyar et.
doksan dokuz esma yüzün suyu hürmetine,
benide lütfunla gayb aleminde ihya et.
arındım nevsimde,hem zahirim hem batın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!