Yüksel Koç Şiirleri - Şair Yüksel Koç

GİDİŞİN
Bir kalemde silip bunca aşkımı
Yalan mı gerçek mi bilmem gidişin
Yıkıp viran ettin gönül köşkümü
Tufan mı deprem mi bilmem gidişin

GİTTİLER- I
Dünya bir oyuncak hayat bir oyun.
Gidenler oyunu bozup gittiler.
Hani anam babam emmimle dayım
Hepsi birer birer göçüp gittiler.

GİTTİLER- II
Bu hayat bir rüya dünya yalanmış
Dostlar birer birer göçüp gittiler
Çile ıstıraplar dünde kalanmış
Ebedi âlemi seçip gittiler.

GİTTİN GİDELİ
Gönül ikliminde mevsim kıştayım
Sanma ki yazdayım gittin gideli
Umudum tükendi her gün yastayım
Sanma ki hazdayım gittin gideli

GİZLİ KALSIN
Derdimi döktüğüm mezar taşları
Aşikâr etmeyin sır gizli kalsın
Gözlerimden akan kanlı yaşları
Yârin mendiliyle sil gizli kalsın

GÖTÜRÜN BENİ
Olur ya gurbette vadem yeterse
Ölürsem köyüme götürün beni
Nefesim kesilir ömür biterse
Ölürsem köyüme götürün beni

GÜN GÜNÜ.
Gönül dağım kurumaya başladı
Yaprakları dökülüyor gün günü.
Türlü dertler benim ile kışladı
İlkbaharım güze döndü gün günü.

HAZAN MEVSİMİ.
Aklım fikrim gayrı oldu kördüğüm.
Çile yumak yumak dert düğüm düğüm
Sakın aldatmasın dıştan güldüğüm
İçten içe, ağlamaktayım ben.

İHTİYARLIK.
Hani nerde, benim gençlik yıllarım?
Çürüdü ağzımda dişim kalmadı.
Bir zamanlar nice hayal kurardık

KÖYÜMDE.
Köyümün bağları hep viran olmuş
Üzümü pekmezi şıra kalmamış.
Ağaçlar kurumuş gülleri solmuş
Bahçeyi bostanı eken kalmamış.