YÜKSEL KOÇ.
Gurbetçi Ozan Yüksel Koç 1957 yılında Yozgat’ın Sarıkaya kazasının Hisarbey Köyü’nde doğdu. İlkokulu köyünde okudu. Ailesinin maddi imkânsızlığından dolayı, çok istekli olmasına rağmen okuyamadı. Ama okuma hevesi içinde bir ukde olarak kaldı. Kalabalık bir ailede çocukluğu sefalet içinde geçti. İlkokuldan sonra köyünde üç-dört sene çobanlık yaptı.1974 yılında Ankara'ya gitti böylelikle ilk gurbet hayatı başlamış oldu. Sıhhi tesisatçı çırağı olarak inşaatlarda çalışmaya başladı.1980 yılına kadar ...
ANADOLU’MDAN
Bir haber geldi Anadolu’mdan
Baba ocağından, ata yurdundan
Gözleri nemlenmiş, garip anamdan
Yetti be hasretin oğul gel diyor.
ARŞA DAYANDI
Çok gezdim dolaştım gurbet ellerde
Ansızın yollarım boşa dayandı
Bir başıma garip ıssız çöllerde
Gam kasavet dertler başa dayandı.
Bu sene doğduğum köyüme gittim
Mazimi orada buldum ağladım
Konu komşularla hasbihal ettim
Kimileri bezgin gördüm ağladım
İşte burda doğdum babamın evi
BENİ.
İlim obam çorak idi
Gurbet ele attı beni.
Birkaç kuruş menfaate
Sevdiklerim sattı beni.
OĞUL BALINA BENZER.
Kadir Mevlam nasıl güzel yaratmış.
Dağların çiçeği gülüne benzer.
Şeker mi şerbet mi bilmem ne katmış
Süzülmüş oğul balına benzer.
Uyan Türk milleti iş başa düştü.
Sabrımız kalmadı doldu da taştı
Biz sustukça bunlar haddini aştı
Kurt kapanına düşürüldük bilesin.
Andımızı kimliğimizi çaldılar
BİR ZAMAN-I
Hasretle çevrili bakın dört yanım
Gurbet nedir bilmez olduğum zaman
Kesildi mektuplar sustu telefon
Sevinirdim haber aldığım zaman.
BİZİM ELLER-I
Sen bizim elleri, bilmezsin gülüm
Hele yaylalara, çıkılsın da gör.
Her taraf ormandır, çamlık, meşelik
Hele çayır çimen, bürüsün de gör
BÖYLE DEĞİLDİ.
Bu soyka dert seni yedi bitirdi.
Gül yüzlüm hallerin böyle değildi.
Sevinci neşeyi alıp götürdü
Gülerdi yüzlerin böyle değildi.
BU GÜN.
Bir kış mevsiminde, karlı bir günde
Kuş gibi yuvadan ayrıldı bu gün.
Hep tersinden esti feleğin yeli
Taze bir fidandı kırıldı bu gün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!