Yüksel Çelik Şiirleri - Şair Yüksel Çelik

Pencereye konan bülbül
Yardan haber mi getirdin
Dalında solan gonca gül
Kötü haber mi getirdin

Bilmem neler oldu bize

Geçen yıllarımı araraım Tanrım
O geçen günlri ver bana yeter
Sil defterimden günahlarımı
Bağışla kulunu o bana yeter

Mal mülk istemem ünvan istemem

Evimizin yolunu mu unuttun
Beni bırakıpta elemi gittin
Bunca sevgimize hayinlik ettin
Bari selâm gönder Allah aşkına

Candan seviyordun nasıl unuttun

Kovit ondokuz bir baş belası
Ağzı yok dili yok yutup gidiyor
Nasıl bir melanet sardı dünyayı
Bunca insanlar ölüp gidiyor

Esir etti insanları maskeye

Bu dünyayı heba ettik
Nice ömürler tükettik
Kendi kendimize ettik
Başıda bir sonu da bir

İki kişi yuva kurduk

Ne kardeşe benzer ne de bacıya
Yürek dayanır mı böyle sızıya
Sanki başına yıkılır dünya
Bir başka oluyor ana acısı

Engel olamazsın yol bulamasın

Bülbül gibi uçup gittin elimden
Silemedim seni deli gönlümden
Anlamadın dertlerimden halimden
Uçup gittin başkasının aşkısın

Sen gönlümde pır pır eden serçemsin

Kömür gözlerini siyah saçını
Seni çok sevirem Bayburt lu gelin
Deri kemer sıkmış ince belini
Seni çok sevirem Bayburt lu gelin

Yuvamın annesi beli incesi

Kapı baca kilitlendi açılmaz
Sokaklarda diken bitti geçilmez
Sahipsizdir ne haldedir bilinmez
Baba ocağına baykuşlar konmuş

Damı yıkık her tarafı çürüdü

Yıllar oldu hasretini çekerim
Özledikçe göz yaşımı dökerim
Orada geçti benim güzel günlerim
Şimdi o ocakta baykuş ötüyor

Dam yıkıldı duvarları kalmadı