Gecesi, gündüzü belli olmayan,
Koca İstanbul’un garantisi yok.
Ne olup biteni belli olmayan,
İnsan ömrünün garantisi yok.
Kefeni koltuk da yaşam çilesi,
Cömert isen sömürürller balını
Düşer isen kimse sormaz halını
Dost dediğin düşünürse canını
Sağ gözün sol göze faydası yoktur
Elin döndükçe sevenin olur
Sen kendini ne sanarsın
Bulunmaz hint kumaşımı
Fazla havalarda uçma
Sen kendini ne sanarsın
Girme boşa havalar
Sevipte kavuşamasan
En güzeli hiç sevmemek
Boşa gönül vermektense
En güzeli hiç sevmemek
Yıkılırsa hayallerin
Toplanırdı konu komşu
Açılırdı türlü turşu
Lora sarardık lavaşı
O eski kış geceleri
Çeviz kanzisini yerler
Dokunmayın bayrağıma
Bu bayrak için ölmüşüm
Sahip çıkın toprağıma
Bu toprak için ölmüşüm
Bu vatan mirastır bize
Damatları severiz şımarmayasın
Nazlı kızımızı ağlatmayasın
Verdiğin sözleri unutmayasın
Sabaha değil mezara kadar
Ekmeğin aşın helalden olsun
Yüce dağ başında kara bulutlar
Tükenmez bitmez güzel umutlar
Çare bulunmazsa yaşanır dertler
Dökülür yaprağın kırılır dalın
Doğsada güneş ısıtmaz seni
Ne dostun bellidir, ne de düşmanın
Senden uzak durur en tatlı canın.
Kesilse damarın aksa da kanın
Yaranı saracak dost bulamazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!