Yok sohbetinde döner değirmen,
kimse kimseden bir şey anlamaz,
ben bilirim diyen. Herkesin kendine
göre anladığı dünyada, birlik, beraberlik
yanılsama, dilimizden düşmeyen.
Zengin söyleşimiz köken bulur, yok
sözler son bulur. Zaten bulutlarda
gezen başımız, hayata selam verir,
kendi ufkuna yol alır.Ordan nereye
varılır, kimin derdi, safranı at, yüksel.
03/12/2014
Gökhan OflazoğluKayıt Tarihi : 3.12.2014 22:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!