Yüksekyayla Şiiri - İlhami Canbolat

Mevlanın bu kuluna, hayatı bahşettiği,
Ana baba yanında, dünyayı keşfettiği,
Memleket sevdasını, ruhuna nakşettiği,
Seve seve yaşadığım, yer Yüksekyayla...

Uzak kalsam da sevdan, terk etmedi yüreği.
Karşılığın hep verdin, zay'etmedin emeği.
Yarım asra yaklaşmış, ömürde ilk çeyreği,
Doya doya tükettiğim, yer Yüksekyayla...

Herkes tanır atasını, obasını, boyunu.
Biliyorum insanının, âdetini huyunu.
Çampınarın başında, berrak berak suyunu,
Kana kana içtiğim, yer Yüksekyayla...

Büyüklerin lafı gitmez, küçüklerin ağrına.
Dara düşsen konu komşu, kulak verir çağrına.
Çamlıbelden rüzgarların, yiğitlerin bağrına,
Küfül küfül estiği, yer Yüksekyayla...

Burada sevdik ilk kez, burda güldük, ağladık.
Vefasız sevdalara, burda gönül bağladık.
Coşkulu sular gibi seller olduk çağladık..
Taşa taşa göl ettiğim, yer yüksekyayla...
Teştepeye yürürdük, okuyup gazelleri.
Yaylalardan toplardık, tutam tutam gülleri.
Gençlik işte... Bitmez sandık, bereketli günleri.
Saya saya bitirdiğim, yer Yüksekyayla...

Kurdun, kuşun, kuzunun, otun, börtü böceğin,
Tam mânâda içindesin, doğa denen gerçeğin
Elmalıda, kirazlıda, binbir renkli çiçeğin,
Buram buram koktuğu, yer Yüksekyayla...

Sevene sevda yeli, eser gönüllerinde.
Yâr olan yâreni, gezdirir dillerinde.
Mütevazi aşkların mağrur şiirlerinde,
İlmek ilmek dokuduğum, yer Yüksekyayla...

Her taşında izim var, dağlarında, bağında.
Hâtıralar canlıdır, babamın ocağında.
Cümle geçmişlerimin bu sıla toprağında,
Sıra sıra yattığı, yer Yüksekyayla...

Gülmez olur güller bile, hüzünlenip solunca.
Gizlenemez gözyaşların, oluk oluk dolunca.
Ayrılığın vakti gelip, yola revan olunca,
Dönüp dönüp baktığım, yer Yüksekyayla...