Yüklü
Rahvan atlar ırgalansın gökyüzüne boş ver Yahya Kemal İstanbul'u kalsın hep şuracıkta
Yerinde duramayan sarnıçlarıda geç.
Bilirdik ama günbatımı, ne renkli olurdu seninle.
Biraz mavi, biraz kırmızı, biraz afillice.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.