Yüklü
Rahvan atlar ırgalansın gökyüzüne boş ver Yahya Kemal İstanbul'u kalsın hep şuracıkta
Yerinde duramayan sarnıçlarıda geç.
Bilirdik ama günbatımı, ne renkli olurdu seninle.
Biraz mavi, biraz kırmızı, biraz afillice.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir