Bilirim sayılmaz dertlerin bin'len
Ben seni dinlerim inan yeminlen
Sen yorulma hele şöyle bir dinlen
Yüklerine omuz olmaya geldim.
Ahvâlini sormaya hiç gerek yok
Baktım bu dünyâda senden melek yok
Diyeceğim çokta bende yürek yok
Belki de lüzumsuz olmaya geldim.
Eğer ağlıyorsan bende ağlarım
İki yakan bir araya bağlarım
Sen kar'ım ol bende yüce dağlarım
Bağrında sorunsuz kalmaya geldim.
Ben beni düşünmem İnanki sensiz
Şek ve şüphelerin bu defâ yersiz
Dilersen akortsuz dilersen telsiz
Türkülere kopuz olmaya geldim.
Yellere veremem seni koklayıp
Yüreğimde varmı yokmu yoklayıp
Sezâîyi bukle bukle dolayıp
Saçbağına topuz olmaya geldim
Sezai Efiloğlu 2
Kayıt Tarihi : 24.1.2020 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sezai Efiloğlu 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/01/24/yuklerine-omuz-olmaya-geldim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!