Ellerim nasırlı
Okşadıgım zamanlar
Yanaklarımı actıyor.
Gözlerim karanlık
Açık kalmıyor kirpikler.
Nasıl aydınlık ki
Huzur vermiyor görmeme
Çabuk olsun istedim
Adımlarımın
Eyvah taşıyamıyor beni
İsyana kalkışıyor dizlerim
Bu yük bana ağır geliyor diyerek.
Aynalarda isyanları oynuyor
Bana karşı
Hala yerinde duran duygular
Bütün bencilligi ile yüklenir
Bitmek tükenmek bilmeyen umutlarla.
Kor ateşi alınan nefesler
Gülmek ne kelime zaman yok ki
Bağlamış hayat dört yandan sıkı sıkı
Kımıldamak nafile
Çile yükü omuzlarda.
Çökmüş,başı taşıyamaz
Bükülmüş belim
Yukarı bakamaz olmuşum
Yollar mıknatıs olmuş
Adımlar yürümüyor
İşte hayat ve işte insan.
21.09.2004 Yıldıztepe
Mustafa İleriKayıt Tarihi : 19.4.2007 11:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!