Yüklen Tüm Şiirlerini Şiiri - Funda Koca ...

Geceye dip not düşüyorum yokluğunu. İliştiriyorum seni tüm yalnızlıklara. Terketsem seni, ağlıyorsun mızıkçı bir çocuk edası takınıp. Alsam yanıma, yakıyorsun parmak uçlarımı. Dokundukça yüreğine, kapkara bir ihanet sürüyorsun gözlerine.

"Yapma!
Kırma, sana uzanan parmakları. Avucumdaki çiçeğe bir yudum su olsun gözyaşın."

Neyse, unut dediklerimi. Kal orada!

Ruhunu askıya almış bir adam, üstü kalan acıların faturasına imzalı bir kadın. Hangimiz, hangisi?

Dokunulası bir yüz olsan, ellerim değmez dudaklarına. Dudağının kenarına konmuş gamzende birikir ihanetin karası. Geceye asılmış bir anı, gölgesi düşen bir...

"Hayalet" demeliyim belki...

Gitmeme izin ver. Çıkıp, çekmeliyim kapıyı ardımdan. Zimmetine aldığın tüm gecelerden sıyrılmalıyım.

Ya da sen git!

Geceden, günden hatta içimden de çık git. Kovuyorum seni, çok ama son kez...

Sildikçe yeniden doğan hatıralarına inat, unutmalı seni. Hatta, sevmeleri de kaldırıp atmalı yürekten. Ne varsa geride kalan, yürürlükten kaldırmalı. Sen zamanlarında kondu senli hayatın notları, şimdi yok olmalı...

Ne kalem yazmalı adını, ne düşünmeli akıl.

Sanki hiç yaşanmamış, hiç doğmamış, hiç sevmemiş gibi...
Sevilmemiş gibi...

Yıkıp döken bir sel, almalı her şeyi. Sana, bana ve bize dair her şeyi...

Acaba var mıydı?

Yani bize dair olanı...

Git hadi!
Yüklen tüm şiirlerini, "ben" gibi susarak git şimdi...