Yükledim yükümü topal eşeğe
Yola çıktım, tipi, boran eserken
Kervandan kopmuşum, kendi başıma
Haramiler yollarımı keserken
Gönlümü bir ulu derde takmışım
Her ışıktan birce ışık yakmışım
Ben herkese bir göz ile bakmışım
Cümle sevdiklerim bana küserken
Savcı, yargıç “yasa” diye coşuyor
Yalancı şahitler bülbülleşiyor
Çölde bedeviler karın deşiyor
“Ben Hak’tan yanayım” diyen susarken
Adalet bir türlü adil olmuyor
Sular akıp hendeğine dolmuyor
Kimse bunun sebebini bilmiyor
Şol yiğitler (!) korkusundan pısarken
Vara vara vardım bir dağ başına
Aldırmayın gözlerimin yaşına
Göz dikmedim hiç kimsenin aşına
Haramiler yediğini kusarken
Çoban’lığa talip oldum bu demde
Bunca münafığın içinde hem de
Haram mal bulunmaz benim heybemde
Herkesler kendine yontar, keserken
(20 Temmuz 2015 - Mahmatlı)
Muharrem KılıçKayıt Tarihi : 15.3.2017 14:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!