Yük Şiiri - Kağan İşçen

insanlar sever sevilirler
kavuşur ayrılır öyküler
bütün yük bende
ben sever sevilirim
kavuşur ayrılır öykülerim
bütün yük bende...
insanlar ölür
ben de öleceğim...
ama sen ölme...

sonun sonu olur mu hiç
her yanım ağrır
yeni bir ağrıyı böyle yorumlarım
sensiz umut etmek diyorum buna
en küçüğünden
en büyüğüne...

en sevdiğim rüzgarın uğultusu vardı
cadde ışıkları dost yalnızlığım
gülüşünü bekledi durdu ama
beklemek durmadı...