Yük Şiiri - Yunus Özel

paslı demir sırtladım batık bir gemiden
simyaya doğru ilk yolculuk
taşı toprağı altın
azığım hala belimde durur
kavrulmuş hırstan tamahtan
zerresini bir it yese kudurur

kaşla göz arasında yağmalandı gemi
benim de bir yüküm vardı nihayet
omzumda kestirme yollar dolandırdım
- iki bacağım vardı o zaman -
yağırıma zakkum bastılar yağırıma
acısı hala ciğerime vurur

gemi bozmada işe alındım
altın diyorlardı som altın
taşıdığın paslı demir değil
payıma düşen
yükte ağır pahada hafif
yevmiyem nerdeyse bir tonu bulur