Yük Şiiri - İlker Akın

sigaram bitmiyor mu ne bu gece
karanlık içine çekiyor bıkmadan
ismimi unutuyorum böyle olduğum zaman
sevda oluyorum, yangın, kül oluyorum hep ben

yokuşunda iken hayatın, dizim tutmuyor
yüzüne bakacakken kör oluyorum sanki
ve sevdamı söyleyecekken dilsiz oluyorum
seni görünce çaresiz oluyorum hep ben

savruluyor etim kemiğim denizlere parça parça
gök oluyorum, simsiyah buluta dönüyorum
kum oluyorum, tuz buz oluyorum, bin parça
bir parçamdan bile haberdar olmuyorsun sen

evvel diyorum sen böyle miydin ihtiyar
gönlün mü eriyor yıllar üzerine gelince
denizler gibiydi diyorum hayallerin,
uçsuz ve sonsuz
şimdi ise bir yüzde kayboldun sen.