Omuzlarımda bedenimden taşmış bir yük
Yüzüm benden uzakta , gönlüm kırık gitar telleri gibi
Acı sesini duyuyorum , bitecek diye teselli ediyorum
Her sokakta yeniliyorum kendime düşman kendime
Köz yangında yanan ayaklarım şahit
Ben kimim ? Neredeyim ? Bu insanlar da neyin nesi ?
Başlangıcım belli ama ya varışım nereye ?
İç çekiyorum bitecek diyorum .
Biri anlamalıydı oysa ki
Anlamadılar , kayboldular , gittiler
Kalpleri soğumuş heykeller edindim .
Ben kendi içimde kendimi teselli ettim .
Kayıt Tarihi : 27.11.2025 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Heykeller için yazılmıştır .
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!