Yük Şiiri - Hayrat Emir

Geçmişin karanlık olduğu zamanlardayız.
Herkesin bir gecesi var bitmek bilmeyen
Kimi barışıktır kimi de başkalarına hissettirir.
Acıyı, kederi paylaşmak yerine başkasına yük yaparız.

Yorgunluğu hissetmeye vaktimizin olmadığı alanlardayız,
İnsanlar bırakmadıkları için dinleyemiyoruz kendimizi.
Neşter midir sadece yarayı açan? Ya kesmeden kesenler.
Görünmez kesikler, görünenden daha derin kanlar akıtır.

Peki ya güneş aydınlıklar içinde acı veriyor.
Lambasız odanın aralıkta olan kapısının arkasında
Üstüme yük olan dertlerin iyileşmesini bekliyorum.
Onarılmamış geçmiş sadece beni öldürmez…