Yük Şiiri - Muhammed Uzun

sırtım yayvan
Postum kalın ve nasırlı
Adımlarım ayaklarım gibi düzensiz şemalsiz
Pek lakırtı bilmem
konuşmalarım anlamsız
Karışık ve sivri düş yumaklarım
Habersiz her şeye temkinli bakışlarım
Selvi yollu dimdik yokuşlarım
Tırmanmayı daha mümkün kılan
İnmeyi yuvarlanmaya ramak bırakan bir diklik
Kocaman bulutlar ve içinde bitmek bilmeyen şimşek oyunları
Beklenmedik anda parlamalar
Tahminsiz sağanaklar
Düzen ,devinim iç içe
Ayrık ayrık, küme küme bulutlar
Birbirine zıplayan şimşekler
Buluşmalar, çözülmeler
Yarı saydam bir tabaka;
Bağ ne var ne yok
İç içe bir hal ;
Ayrım ne var ne yok
Beynim düşünmeye kadir
Dil açıklamaya aciz
Dil saçmalıyor
Dil alakasız şeyler söylüyor
Bir menderes gibi her gün yatağını değiştiriyor
Neresi açık ,neresi net belirsiz
Neresi ilmiyesi neresi seyfiyesi
Anlamak güç ve yetersiz
Bunca kadir yeti her şey işlevsiz
Topyekün bir anlam lazım
Her şeyi bağlayan yüce bir mana