Yuh Diyememiş Şiiri - Hasan Arpaci

Borazan Şadi’nin kulaklarını,
Tıkarken ezmişler yanaklarını,
Kağıtla kırmışlar parmaklarını,
Gene de katlanmış ıh diyememiş.

Vasıfsız edepsiz iki huriye,
Oturmuş koltuğa bakmaz beriye,
Sanki babasından koltuk hediye,
Alınca kağıdı ah diyememiş.

Kural yok nizam yok karma karışık,
Sokaktan toplanmış çapsız yılışık,
Anla ki sığırlar buna alışık,
Yanlışı görse de heh diyememiş.

Toplumu izlerken dilini yutmuş,
Gidenler geleni güzel avutmuş,
Dokunduğu yeri bir de kurutmuş,
Düşünmüş taşınmış vah diyememiş.

Bu kadar sadakat bu kadar hizmet,
Verirsen halkına ne yapsın hikmet,
Kimine diyorsan aha bu zillet,
O da ağlamaktan yuh diyememiş.

Hasan’ın gözleri mısır sarısı,
Mısır tarlasının bitmez darısı,
Hasat zamanında şahın karısı,
Görünce utanmış nah diyememiş.

Hasan Arpacı,2022,Sultanbeyli